Niedawno otrzymałem sporą przesyłkę, której nadawcą były Browary Regionalne Jakubiak. Znalazły się w niej po trzy sztuki trzech najnowszych piw z trzech browarów należących do tej grupy. Pierwsze z nich – American Wheat z Browaru Lwówek – już zrecenzowałem na blogu i szału nie zrobiło. Dziś z kolei zabiorę się za kolejne – tym razem za Fajrant, czyli jasny lager z Browaru Bojanowo.Czytaj dalej
Podróże Kormorana to seria, dzięki której Browar Kormoran na stałe znalazł sobie miejsce w piwnej rewolucji w Polsce. Ostatnio do takich piw jak np. American IPA, Witbier, Coffee Stout i Rauchbock ostatnio dołączyło nowe, które wielu beer geeków zresztą zaskoczyło. A to dlatego, że olsztyński browar zdecydował się tym razem na sięgnięcie po klasykę i tak powstały Podróże Kormorana: Czech Pils. Piw tego typu w Polsce jest jak na lekarstwo, więc chętnie spróbuję kormoranowej interpretacji tego niełatwego przecież stylu.Czytaj dalej
W Polsce lato w końcu daje o sobie znać. Po bardzo deszczowym lipcu teraz przyszedł czas na tropikalne upały. W ostatnim czasie na rynku pojawiło się sporo bardzo lekkich piw (o zawartości alkoholu nieprzekraczającej 3% alkoholu), które w teorii świetnie nadają się na panującą obecnie w Polsce pogodę. Doskonale się składa, że na swoją kolej w wordpressowych szkicach grzecznie czekała recenzja jednego z takich piw. Cienki Bolek z Browaru na Jurze, bo o nim tu mowa, to jasny, bardzo lekki lager i to srogo nachmielony – goryczka w nim została oszacowana na aż 80 IBU! Czy takie nachmielenie w tak lekkim piwie jest dobrym pomysłem?Czytaj dalej
Porter bałtycki bywa czasami nazywany polskim czarnym złotem albo piwowarskim skarbem Polski. Wrocławski Browar Stu Mostów postanowił sięgnąć po ten styl przy okazji kooperacji z holenderskim Browarem Jopen. Piwowarzy z obu państw nie byliby jednak sobą, gdyby nie zdecydowali się na jakiś eksperyment – tak więc w na bogato skomponowanym zasypie piwa Polished Black Gold, które jest owocem współpracy między wspomnianymi wyżej browarami, znalazł się słód żytni, który wg zamysłu twórców ma dodać piwu, jak czytamy na stronie Browaru Stu Mostów, “więcej charakteru – w smaku lekkiej pikantości, a w teksturze – niesamowitej gładkości i lepkości, przez co porter ten wydaje się jeszcze pełniejszy”.Czytaj dalej
Po smacznym stoucie i mniej udanych: pale ale’u, west coast IPA oraz pilsie dzisiaj przyszedł czas na ostatnie piwo z zestawu, które otrzymałem już jakiś czas temu od Tomka Starczewskiego z Browaru Czarna Owca. Trzej wspomniani wyżej przedstawiciele jasnych stylów miały jedną i tę samą przypadłość – były zbyt ciemne w smaku, a cały efekt psuła jakaś ciężka zbożowo-karmelowa nuta. Być może była ona i w stoucie, ale na szczęście przykryły ją akcenty palone i kawowe. Koźlak, którym dzisiaj się zajmę, też jest piwem, które można już zaliczyć do ciemnej strony mocy.Czytaj dalej
W Chorwacji byłem we wrześniu ubiegłego roku. Byłem tam już bodaj po raz 11 czy 12, ale dopiero tym razem udało mi się dorwać w tym kraju coś ciekawszego pod względem piwnym, o czym mogliście przeczytać tu na blogu już kilkukrotnie przy okazji kolejnych recenzji. Dziś zaprezentuję Wam ostatnie piwo z tych, które przywiozłem z urlopowych wojaży. Te, które już opisałem, były raczej rzemieślnicze i mniej lub bardziej nowofalowe. Na koniec zostawiłem sobie produkt koncernowy, bardzo dobrze dostępny w praktycznie wszystkich marketach Chorwacji. A że powoli zbliża się sezon urlopowy, to recenzja piwa Tomislav z Zagrebačka Pivovara może się Wam przydać :).Czytaj dalej
Piernik to jeden z bardziej charakterystycznych wypieków, bardzo popularny w Polsce. Swój smak zawdzięcza odpowiednio dobranej mieszance przypraw, w której często znajdziemy cynamon, imbir, a czasem także goździki, kardamon, gałkę muszkatołową, anyż i lawenda. Ktoś kiedyś wpadł na pomysł, aby wykorzystać tę piernikową kompozycję w piwie – szczególnie ciemnym, raczej słodkim. I tak powstał styl, który często nazywany jest piwem piernikowym, a zaliczany jest do szerszej kategorii określanej w anglojęzycznych klasyfikacjach jako “spiced beer”. Jednym z takich piw jest Piernikowy Foch z Browaru Jan Olbracht Rzemieślniczy.Czytaj dalej
Przy okazji niedawnej recenzji piwa Obywatel Pils z Browaru Czarna Owca wspominałem, że rzemieślnicy, którzy jeszcze do niedawna z wielu względów ograniczali się jedynie do górnej fermentacji, sięgają coraz częściej po dolniaki. Świadczy to o pewnej dojrzałości polskich browarów kraftowych, ale także o zachodzących zmianach na rynku. Lagery nie dość że są trudniejsze i droższe w produkcji, to wielu beer geeków, którzy zrazili się do produktów koncernów, ma do nich spory dystans. Wszak nie bez przyczyny symbolem piwnej rewolucji są ejle. Czy jednak jasny lager faktycznie musi być nudny? Sprawdźmy na przykładzie piwa Małe Ciche z Browaru IGNIS.Czytaj dalej
500 lajków na facebookowym profilu mojego bloga pękło już w środę. Już jakiś czas temu obiecałem, że na świętowanie tego jubileuszu przeznaczę coś specjalnego. Tak się złożyło, że dzięki yczliwości szczecińskiego sklepu Chmiel – Świat Piwa na urodziny Chmielnika Jakubowego otrzymałem butelkę wypuszczonej w tym roku na rynek warki Imperium Prunum z Browaru Kormoran. Piwo to (a raczej jego pierwsza warka) już raz pojawiło się na moim blogu. Jako, że z reguły nie sięgam dwa razy po tę samą pozycję, to będzie to pierwszy taki przypadek.Czytaj dalej
Dziś kończę swoją tegoroczną przygodę z Browarem Zadyma, będącej pozostałością po spędzonym przeze mnie w ubiegłym miesiącu urlopie w Tatrach i na Podhalu. Do tej pory pojawiły się na blogu trzy piwa z tego mikrobrowaru: Ciemne, Pszeniczne oraz Jasne. Dziś czwarte i ostatnie z tych, które były dostępne w dniu mojej wizyty w Szaflarach – a mianowicie Miodowe. Jasne lagery z dodatkiem miodu zyskały w Polsce popularność jeszcze przed wybuchem piwnej rewolucji i były oznaką, że Polakom znudziły się zwykłe, bezsmakowe eurolagery. W sumie dawno już żadnego miodowego nie recenzowałem, więc sprawdźmy, czy tego typu piwa potrafią jeszcze czymś nas zaskoczyć? Czytaj dalej
Dziś kontynuuję przegląd piw z Browaru Czarna Owca. Po dwóch nowofalowych ejlach, teraz kolej na coś z drugiego krańca piwnego świata, czyli na jasnego lagera. Obywatel Pils, bo właśnie o tym piwie będzie dziś mowa, to – jak jego nazwa wskazuje – przedstawiciel dość dynamicznie rozwijającej się w Polsce mody na rzemieślnicze pilsnery. Do niedawna tego typu trunki były domeną czeskich browarów oraz, przynajmniej na papierze, browarów koncernowych – jak wiadomo dobrego pilsa, produkowanego przez wielkie browary przemysłowe, można ze świecą szukać. Niszę tę zauważają już craftowcy, którzy choć nie mogą konkurować z koncernami ceną, to jednak i tak za wszelką cenę chcą pokazać, żeCzytaj dalej
Jasny lager, podobnie jak jego ciemna wersja oraz weizen, należą do “must have” każdego browaru restauracyjnego. Jak już wielokrotnie pisałem, dobrego, stylowego jasnego lagera zrobić jest bardzo trudno. Aby zrobić naprawdę czystego dolniaka (czyli takiego, jakim powinien być) trzeba mieć naprawdę sporą wiedzę, ale także odpowiednie do tego warunki. Dlatego rzadko który pils z minibrowaru pilsem tak naprawdę jest. Ba, wiele z restauracyjnych lagerów przypomina raczej jakieś golden ale, tyle jest w nich estrów. Dziś chciałbym Wam zaprezentować Jasne, czyli trzecie z czterech zakupionych przeze mnie w Browarze Zadyma piw.Czytaj dalej
Szczeciński browar kontraktowy Hopster zaczyna decydować się na coraz śmielsze kroki – ostatnio ogłosili, że wypuszczą trzy piwa z dodatkiem owoców. Wcześniej, w okolicy Bożego Narodzenia, na rynku pojawiły się trzy ciekawe piwa, z których dwa mają w sobie, jak mawia Bartek Nowak z blogu Małepiwko.pl, tzw. czynnik hitogenny. Jednym z nich jest imperial stout “Dziad Mróz”, drugim zaś – porter bałtycki o nazwie Czarny Szkuner. I właśnie tym drugim chciałbym się dzisiaj zająć na blogu.Czytaj dalej
Browary restauracyjne to to segment polskiego rynku piwowarskiego, który jest traktowany przeze mnie jakoś tak po macoszemu. Jak dotąd, od momentu uruchomienia bloga, odwiedziłem jedynie jeden tego rodzaju lokal – szczeciński Browar Wyszak. Do Nowego Browaru Szczecin i Starej Komendy nie mogę jakoś zawitać, ale co się odwlecze to nie uciecze. Będąc ostatnio na krótkim urlopie na Podhalu, praktycznie pod nosem miałem dwa inne browary restauracyjne: zakopiańską Watrę oraz Zadymę w Szaflarach. Z uwagi na mocno ograniczony czas wybór padł na ten drugi lokal i niestety byłem zmuszony zadowolić się zakupami na wynos – wśród zakupionych piw znalazło się m.in. Ciemne, które chciałbym Wam dzisiaj przedstawić.Czytaj dalej
Chiny to największy na świecie producent piwa. Mimo to stawiam dolary przeciwko orzechom, że przeciętny polski piwosz będzie miał niesamowite problemy, aby wymienić choćby trzy chińskie piwne marki. Wynika to przede wszystkim ze słabej dostępności piw z Państwa Środka w Polsce. Jedno z nich – Tsingtao z browaru o tej samej nazwie – ostatnio pojawiło się jednak w jednym z polskich dyskontów, wypić je można również w chińskich restauracjach w Polsce. W ramach kronikarskiego, blogerskiego obowiązku przydałoby się mu przyjrzeć – tym bardziej, że otrzymałem je w prezencie, choć, jak sami wiecie, po zwykłe koncernowe lagery sięgam niezmiernie rzadko.Czytaj dalej